de statistieken

Zoals belooft hierbij de statistieken van Onderweg naar het Noorden,

aantal dagen onderweg : 63
aantal overnachtingen : 62
aantal verschillende overnachtingen : 11 campings van 2 nachten
: 40
campings van 1 nacht
hier zijn de 6 nachten meegenomen via het Allemansrecht. [Noors:
A/llemannsretten/; Zweeds: A/llemansrätten/]

aantal gereden kilometers: 9.532, gemiddeld 151 KM per dag
meeste kilometers gereden op 1 dag;
- heenreis : 627 KM
- terugreis : 358 KM
- grootste gereden afstand op een dag in Noorwegen : 311 KM
- kortste gereden afstand op een dag in Noorwegen : 28 KM

gemiddeld verbruik camper: 1:10,75 [diesel]

aantal totaal oversteken met veren: 25, waarvan 11 op de kustweg nr. 17
de Kystriksveien

315 foto's zijn in deze blog opgenomen [er zijn ruim 2300 foto's gemaakt]

langzaam terug

Dinsdag 3 augustus, drie auto's voor me om ook de boot te nemen. Om 9.00 uur betaald, een wachttijd van slechts 5 minuten en om 9.15 voer de boot al richting Duitsland. In Duitsland keurig achter een vrachtwagen gereden, die onder mijn maximum zat tot Haffkrug. De camping ligt vlakbij de snelweg. Een echte volkse Hamburgse camping. In het restaurant 's avonds de duurste snitsel, een apfelschorle genomen na afloop en een riante fooi gegeven en dit voor slechts 10 euro! Waar vind je dit nog? Ik denk dat dit het enige restaurant is, die de euro niet vermarkt heeft.

Woensdagochtend vroeg opgestaan en om 7.30 uur de camping afgereden. Een groot gedeelte van de weg achter een Letlandse vrachtwagen gezeten. Afhankelijk van het weer en filedruk had ik twee campings uitgezocht. De eerste ergens tussen Hamburg en Bremen, de tweede op een steenworp afstand van Nederland. Voor Maud geheel onverwacht stopte Biko en ik op donderdag 5 augustus om 13.00 uur, na 63 dagen of 9 weken weer gezond en heelhuids voor onze huisdeur in Almere.

Een statistisch overzicht volgt komende week.

vanaf 28 juli tot nu

Volgens het weerbericht is vandaag, woensdag 28 juli, voorlopig de laatste mooie dag. Ik had een camping uitgezocht op ongeveer 2 uur rijden. Halverwege de rit: waarom eigenlijk niet wild kamperen? De 157 en later de 27 hebben veel onbestemde zijwegen. Bij die zijwegen zijn vaak kleine parkeerplaatsen of vluchthavens aanwezig. Rond 11.00 uur, koffietijd, maar de bak op z'n parkeerplaats gezet, de snelweg overgestoken en een zijpad, net onder Anderstorp, ingewandeld, samen met Biko en de thermosfles koffie. Er staan enkele huizen aan dit pad. Vriendelijk gezwaaid naar een Zweed, die zijn huis aan het schilderen was. Halverwege dit pad een grof grind/graspad omhoog. Aan het eind van dit pad een grote open vlakte van een oude en verlaten steengroeve. Hier staan we dus. Net frambozen uit eigen tuin gegeten en in de schaduw van de bak typ ik dit verslag. Het is hier volkomen stil op het zoemen van wat langsvliegend grut na.

Het is zo stil dat het typen een ongelofelijk kabaal maakt. St..st. Stil ik ga stoppen om te luisteren naar de stilte.

De koffiebeleving van donderdag 29 juli.

Waar vind je zoiets? Een hele steengroeve voor ons alleen [en een haas] omgeven door de natuur.

Een groot deel van de dag heeft het geregend, maar de unieke plaats waar wij staan en onze voorraad water en eten is genoeg om nog een dag hier, in stilte, uit te houden.

Rond koffietijd toch wel trek in een verse bak koffie. We hebben alleen een elektrisch koffiezetter in huis en we zitten hier zonder stroom....

Na wat kleine aanpassingen toch koffie weten te zetten. Bij de eerste bak geen rekening gehouden met het natuurlijke verschijnsel zwaartekracht. De eerste bak is daardoor wat waterig uitgevallen, maar voorlopig hebben we hier geen last van mieren.

De tweede bak was een volmaakt kopje koffie, probeer maar eens zonder stroom koffie uit een Senseo of Nespresso te halen!

Vrijdag 30 juli, weer een uitgesproken natte dag. Nadat we getankt en gesupermarkt hebben, staan we nu op een camping in Markaryds.

Zaterdag op zoek gegaan naar een mooie wilde plek. Wel een mooie gevonden, maar het is een golfterrein. Ik denk niet dat de bak op de green mag staan. Zuiderlijker verandert het landschap van bos in landerijen. Zodoende doorgereden naar een echte camping bij Barseback, gelegen aan het strand, dus geen verkeerde keuze.
Daar mensen gesproken met een mooie blauwe caravan, deze was door de eigenaars zelf overgeschilderd. Wat tips gekregen over deze klus, wellicht een idee om een "scargo" op de bak te schilderen.

Gisteren om half elf reden we, via de brug, Denemarken in. We staan nu in Nysted, vlakbij de boot naar Duitsland. Weer lekker met Biko aan het strand gezeten. Het is nu erg klam en heiig met regelmatig een spatje, wat later overging... in een hoosbui.

Vandaag zijn we hier nog. Dit zijn de eerste tropische dagen voor ons.

Voor de oplettende lezer: de foto's zijn van 28 en 29 juli.

Van 26 naar 62

Zondag 25 juli, soms is het lastig om het juiste besluit te nemen. De dag begon zonnig en op mooie dagen dus geen grote afstanden. Vele wegen leiden naar het zuiden en tijdens de koffiestop, ruim voor een kruising van wegen, het besluit genomen om de 26 verder af te rijden. De zon was reeds verdwenen. Op een gegeven moment verandert de 26 in de 62. Op dat moment reden we Zweden in. In de stromende regen een camping van Stollet op gereden. De dag begon mooi dus de regenkleding lag droog in de bak......

De eerste camping met internet ligt 300 KM verder. Het weer zat mee, de gehele dag hebben de ruitenwissers overuren gedraaid. Na drieën brak eindelijk de zon door en om half vier reden we de camping bij Vanersborg op. Nu betrok het weer niet maar ik. Op z'n grote gezinscamping wil deze oude gek met hond niet staan. Wij staan nu in het bos. 's avonds in het zonnetje gezeten aan het meer met zicht op Vanersborg, totdat de zon definitief achter de wolken verdween.

Met mooi weer in het bos opgestaan, het is nu dinsdag 27 juli. Bij de ochtendwandeling naar het meer was duidelijk te zien dat de bewolking vanuit het westen kwam, dus we gaan vandaag naar het oosten. De route die Miep voor ons bedacht heeft [uitsluitend via snelwegen] en mijn route [via binnendoorwegen] kwam niet overeen. Alleen daar kwam ik net te laat achter. Het leermoment voor Zweden: de routes via meerdere plaatsen laten lopen. We staan op een straatjescamping bij Ulricehamn. Behalve een strandje is hier vrij weinig. Wel staat hier een heel mooi modern Rietveldachtig huis met stalen beplating.

rennend dier

Rendier

Zaterdag 24 juli, deze dag stond absoluut in het teken van het rendier. Het begon dat een rennend rendier ongeveer een kleine kilometer voor de auto heeft gerendierd. Tijdens deze “wilde” achtervolging, mijn camera op filmen gezet. Mocht ik een dezer dagen een redelijk snelle internet verbinding hebben, dan blog ik het filmpje.

Rond de lunch aangekomen op een camping te Drevsjo. 's middags en 's avonds heerlijk gewandeld in de omringende naaldbossen. Wij liepen hier in de habitat van de rendieren. We hebben ze dan ook met bosjes, tussen de bosjes, gezien.

Afvaltoerisme

Vrijdag 23 juli, eindelijk mooi weer. Redelijk snel naar Roros gereden. Roros is een oud kopermijnstadje en nu daardoor erg toeristisch. De twee aardige attracties van het dorp zijn niet in de brochure van Roros terug te vinden. De kleinste tegenover de kerk staat een gebouw zonder ramen [een aula of opslag van duistere geloofszaken?] En de grote attractie is de koperafvalslakken bergen die het stadje ontsieren of die de harde historie van de mijnbouw feilloos weergeven.

de eerste fotoloze dagen

Als je alle 7 veerboten op de 17 de Kystriksveien, wilt pakken, moet je voor de eerste de zuidelijkste dus niet de 17 nemen. Op de heenweg vond ik het al vreemd dat ik de eerste “gemist” heb. Gisteren dus goed gereden via de 771 en 769 en even voor Hofles gestopt. Ongeveer 2 KM voor het veer is een camping, beheert door een Nederlander, die al vier jaar in Noorwegen woont. Vandaag is het voor de verandering weer een zeer natte dag. Gisteren was het op een paar buitjes na vrijwel droog.

De laatste veerboot in de stromende regen genomen om via de 17 naar Steinkjer gereden. Vervolgens de E6 richting Trondheim gepakt. We staan nu, op een verlate caravan na, volledig alleen op een camping in Asten, dat ligt 66 KM boven Trondheim. Al heeft de beheerder ook zijn twijfels het schijnt morgen beter te worden.

Volgens de deskundige weernoren komt dit door de afgelopen winter, die zeer streng was.

Dit zijn de eerste twee fotoloze dagen.

Ik vind het sneu voor de lezers, dat de verhaaltjes niet verlucht worden met voornamelijk luchtige foto's. Om hieraan iets tegemoet te komen:

4 foto's van vier kunstwerken van het Skulpturlandskap Nordland. In totaal zijn er in Nordland 36 werken te vinden [www.skulpturlandskap.no].

Toch weer de 17

De derde dag op rij regen. Ik was water aan het tappen het keukentje, terwijl een man met zijn afwas binnen kwam. Hij vroeg waar ik vandaan kwam. Hij is een Engelsman, die met een Noorse getrouwd is. Hij heeft vele jaren in Nederland gewoond. Is dit jaar gepensioneerd en heeft een camper gekocht. Woont in Zuid Noorwegen, gaat via de Noordkaap naar de Russische grens, waar zijn vrouw geboren is. Zakt vervolgens naar Zuid Frankrijk {Lavandou} om in oktober terug te komen om te overwinteren in Tenerife.

Toch besloten om de kustroute weg 17 te rijden. Voor Scargotours is de E6 gewoon te snel.

Dit keer geen elanden of schapen op de weg, maar gewoon koeien.

Alleen tijdens de tweede overtocht was het droog. Ongeveer 1 minuut een gesluierde zon gezien.

De midzomernachtzon is meer de midzomernachtachterdewolkenzon.

Tegen half zes aangekomen op een kleine knusse camping in Mosheim. Biko eerst eten gegeven, verder begonnen om de bak in te ruimen. Dit duurde voor Biko te lang en hij is zelf de auto maar weer in gegaan. Pas voor zijn avondronde kwam Biko de auto uit. Hij ligt nu rustig te slapen in de bak.

De poolcirkel over de weg

De bedoeling was voor zondag 18 juli, vanuit Ballangen in plaats van de oversteek op de E6 de wat grotere oversteek via de 827 te nemen richting Fauske. Dat was de planning, alleen het weer werkte niet erg mee. Middelzware tot loodzware bewolking en het regende voortdurend. De 827 maar links laten liggen en via de E6 naar Saltstraumen gereden. Het was toen eventjes droog. We hebben nog naar de maalstroom gekeken en in de saltstraumende regen weer de bak in gevlucht. S' avonds werd het eindelijk echt droog en we hebben nog lekker gewandeld met zicht op de snel wisselende bewolking.

Vandaag wederom een natte dag. Van de kustroute, via de 812 maar weer naar de E6 gereden. Halverwege de rit de Poolcirkel overgestoken. We staan u op een camping even buiten Mo i Rana.